RELACJA Z RAJDU ROWEROWEGO „ŚLĄSK – BESKID ŻYWIECKI – po lubelsku” , dzień 1

Piątek, 12 sierpnia 2011 · dodano: 16.08.2011 | Komentarze 0

Dzisiejszym celem mojej podróży są Gliwice – głównie pociągiem ale też rowerem, choć w b. niewielkim stopniu. Z domu wyruszam już z przygodami – moja chorobliwa oszczędność nakazuje jechać na takim ogumieniu, jakie mam, chociaż wiem, że tylna opona jest już do wymiany, a rower mocno obciążony daje jej w kość jeszcze bardziej. Podjeżdżam więc na Lukoil przy al. Jana Pawła II w celu dopompowania opony. Powietrze zamiast wchodzić, wychodzi… hmmm myślę co jest grane? Patrzę na dystrybutor kompresora a tam jak byk na żółtym tle czarnymi literami „AWARIA DYSTRYUTORA. PRZEPRASZAMY”. Grunt to umieć czytać:P!. Na domiar złego przed wyjazdem jeszcze gubię pompkę. Na pół--kapciu dojeżdżam nieco wolniej i ostrożniej na stację PKP Lublin, skąd o 13.30 mam pociąg InterRegio Lublin – Gliwice. Podróż długa prawie 6h, samemu nudno nawet nie ma z kim słowa zamienić. Do dwora głównego w Gliwicach docieram ok. 19.30
...
Z dworca w Gliwicach odbiera mnie mój śląski kolega Artur.
- „Hej synek!” - godom do niego ślunskom gwarom
- „Hej chopie!” - mówi Artur, i już jest wesoło. Przypomina mi się moja śląska ekipa współ-lokatorów z Okęcia. Zanim docieramy do akademika, w którym mieszka Artur zajeżdżamy jeszcze na słyną radiostację w Gliwicach, od której w 1939 zaczęła się prowokacja, otwierająca II-gą Wojnę Światową. Zaczyna być ciekawie. Muzeum jest niestety nieczynne, bo i godzina późna, ale od uprzejmego strażnika dostajemy ulotki informacyjne. Dalej kieru-jemy się więc do akademika Artura, po drodze kupując regionalne piwo Raciborskie – koloru zielonego, niesamowicie dobre. Zdecydowanie polecam. Z żoną Artura, Gosią rozmawiamy sobie we trójkę prawie do północy. Koniec na dziś.